fbpx

Stanisław Janicki

– Czuję się reżyserem. Nie mam ukończonej szkoły filmowej. To na planie filmowym wszystkiego się nauczyłem – tak mówił Stanisław Janicki Mariannie Dufek w “Portrecie subiektywnym”.

Dziennikarz, scenarzysta, reżyser i krytyk filmowy. Od najmłodszych lat związany z Bielskiem-Białą i regionem. Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa (specjalizacja filmowa) Uniwersytetu Warszawskiego (1955). Doktor nauk humanistycznych na UAM w Poznaniu (1998). W latach 1954–1959 był dziennikarzem „Żołnierza Wolności”.

W latach 1959–1970 pracował jako redaktor miesięcznika „Film”, w latach 1970–1974 miesięcznika „Kino”. Dzięki zdobytym wówczas kontaktom był często zapraszany do jury festiwali filmowych. Był autorem cyklicznego programu TVP “pt. “W starym kinie”. Był to najdłużej nadawany program filmowy w historii polskiej telewizji (od 1967 do 1999).


W latach 1972–1976 związany z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi, potem przez 6 lat był pracownikiem Wytwórni Filmów Poltel, od 1983 r. wykładowca Wydziału RiTV Uniwersytetu Śląskiego. Kieruje Szkołą Mediów Bielskiej Wyższej Szkoły Biznesu i Informatyki. Jest autorem audycji “Odeon Stanisława Janickiego” nadawanych w radiu RMF Classic oraz współpracownikiem Kino Polska, gdzie prowadzi program „Seans w Iluzjonie”, w którym tworzy obszerne wprowadzenia do filmów z lat 20., 30. i 40. XX wieku emitowanych na antenie stacji.


Zajmuje się problematyką Braci polskich, czyli arian. Od 22 maja 2011 r. jest prezesem honorowym Stowarzyszenia Szlak Braci Polskich. W 2019 r. ukazała się poświęcona jemu książka – wywiad pt. “W starym kinie Stanisława Janickiego – scenariusz filmu niemożliwego”, autorstwa Andrzeja Pacuły, zawierająca płytę DVD z dwoma filmami dokumentalnymi w reżyserii Janickiego: “Konterfekty króla Jegomości” (1983) i “Bracia Polscy (1980)”.
10 listopada 2023 r. w Bielsku-Białej oraz 12 listopada 2023 r. w Katowicach odbyły się benefisy z okazji 90-lecia urodzin Janickiego.

Premiera odcinka “Portretu subiektywnego” w środę, 17 stycznia 2024 r. o godz. 18. na antenie TVP3 Katowice.

Program zrealizowany w Fabryce Porcelany w Katowicach. Patronem odcinka jest JSW S.A.

Filmoznawczyni

– Kondycja kina zależy nie tylko od filmów, ale przede wszystkim od widzów. Cały czas się zmienia i musi być otwarte na odbiorców – o kinie na Śląsku Marianna Dufek rozmawia z Urszulą Biel w najnowszym odcinku “Portretu subiektywnego”.

Jest absolwentką I Liceum Ogólnokształcącego w Gliwicach. Ukończyła filmoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim. W 1990 r. rozpoczęła studia doktoranckie na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1995 r. obroniła doktorat w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie.

Autorka pierwszej monografii dziejów kina na Górnym Śląsku “Śląskie kina między wojnami czyli przyjemność upolityczniona” (2002) oraz współautorka “Kina i okolice. Z dziejów X muzy na Śląsku”. Pracuje w gliwickim Teatrze Muzycznym, w którym prowadzi kino “Amok”, honorowane nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii „Kino” za rok 2012. Publikowała artykuły w czasopismach “Film”, “Kino”, “Świat filmu” i “Kwartalnik Filmowy”.

Premiera odcinka 13 grudnia o godzinie 18. na antenie TVP3 Katowice, a także naszym kanale na YouTube.

Program zrealizowany w Fabryce Porcelany w Katowicach.

Partnerem odcinka jest JSW S.A.

Michał Piotrowski

– Aktor może być artystą, ale nie musi nim być. Powinien czuć jednak świat w poetycki sposób – o aktorstwie, i o tym jak pomaga w pracy reżysera Michał Piotrowski rozmawia w Marianną Dufek w najnowszym odcinku “Portretu subiektywnego”.

Urodził się w 1990 roku w Katowicach. Od 2015 roku aktor Teatru Śląskiego, od 2017 dyrektor artystyczny Teatru Gry i Ludzie, założyciel i dyrektor Teatru Czwarta Scena (od 2014), reżyser po Szkole Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego (2022), absolwent Szkoły Aktorskiej Teatru Śląskiego (2013), aktor po egzaminie eksternistycznym ZASP (2014). Pedagog Szkoły Aktorskiej Teatru Śląskiego i WTT AST w Krakowie, oddział w Bytomiu.


Laureat Nagrody Marszałka Województwa Śląskiego dla młodych twórców za osiągnięcia w dziedzinie aktorstwa, reżyserii, produkcji teatralnej i pedagogiki (2021), pięciokrotny stypendysta Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury (2013, 2015, 2018, 2020, 2022). Laureat nagrody ZASP „Ale aktor!” na Festiwalu Komedii w Tarnowie (2017); nominowany do nagrody Złota Maska za rolę w teatrze lalkowym w Teatrze Dzieci Zagłębia im. J. Dormana w Będzinie (2011), laureat nagrody im. Adama Baumanna dla młodych aktorów (2023) oraz Special Perseverance Award na festiwalu PIFF w Islandii (2023).

Autor 4 filmów krótkometrażowych, 7 spektakli teatralnych oraz 2 słuchowisk dla dzieci. Jego filmy były prezentowane na festiwalach w kraju i za granicą.

„Dzikość serca” w jego adaptacji i reżyserii trafiła do finału organizowanego przez Instytut Teatralny 3. Ogólnopolskiego Konkursu The Best Off dla najlepszych spektakli teatru niezależnego w Polsce oraz znalazła się w selekcji programu Teatr Polska 2020, trafiając do 8 miejscowości w kraju.

Do tej pory stworzył ponad 40 kreacji aktorskich, pracując z takimi reżyserami jak Robert Talarczyk, Piotr Cieplak, Jacek Głomb, Jarosław Kilian, Maja Kleczewska, Agata Duda-Gracz, Ewelina Marciniak, Radosław Rychcik, Krzysztof Garbaczewski, Wiktor Rubin, Ingmar Villqist, Adam Ziajski, Nikołaj Kolada, Roberto Bacci, Matteo Spiazzi, Matija Solce, Kalman Pal czy Maciej Pieprzyca, Beata Dzianowicz, Piotr Domalewski, Rafael Kapelinski i Marcin Koszałka.

Premiera odcinka w środę, 29 listopada o godz. 18. na antenie TVP3 Katowice, a potem na naszym kanale na YouTube (subskrybujcie!).

Program zrealizowany w Fabryce Porcelany w Katowicach.

Partnerem odcinka jest JSW S.A.


Reżyserka

Trafiła do Telewizji Katowice jako 13-latka. Była młodzieżową gwiazdą programu “Strych”.
Chciała być aktorką. Została znaną reżyserką filmową i teatralną.

Gościem kolejnego wydania “Portretu Subiektywnego” będzie Magdalena Piekorz.
Absolwentka Wydziału Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach.

Magdalena Piekorz zaczęła kręcić swoje pierwsze projekty jeszcze w czasie studiów na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Były lata 90., ubiegłego stulecia, a ona zajmowała się reżyserią dokumentalną. Dotykała różnych tematów, w tym codzienności w żeńskim liceum prowadzonym przez siostry zakonne (“Dziewczyny z Szymanowa”), życia zakonnego (“Franciszkański spontan”), losów Polaków na emigracji w Stanach Zjednoczonych (“Chicago”).

Zrealizowała też poruszający dokument o ekshumacjach ofiar wojny w Bośni i Hercegowinie przeprowadzanych przez polską antropolog Evę Klonowski (“Znaleźć, zobaczyć, pochować”).

Jej film „Pręgi” na podstawie scenariusza Wojciecha Kuczoka otrzymał Złote Lwy na XXIX FPFF w Gdyni, i był polskim kandydatem do Oscara (2005), musical „Olivier!” Lionela Barta w Teatrze Rozrywki w Chorzowie otrzymał cztery nominacje do Złotej Maski.

Spektakl „Czyż nie dobija się koni?” w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie został ogłoszony spektaklem sezonu 2018/2019.

Dziś Magdalena Piekorz mówi :

„Sukces na początku kariery obciąża. Dziś wiem już, że nie pomaga”.

Film “Pręgi” opowiadał o młodym mężczyźnie, którego dorosłe życie naznaczone jest traumą przemocy domowej, jakiej doświadczył od swojego ojca. Był to jej debiut reżyserski na dużym ekranie, który przyniósł zarówno filmowi, jak i jej samej, nagrody. Wiele nagród.


Po “Pręgach” były jeszcze filmy “Senność” o ludziach uświadamiających sobie, że życie przecieka im przez palce oraz “Zbliżenia”, film o toksycznych relacjach matki i córki. Magdalena Piekorz pisze wiersze, teksty piosenek, scenariusze. W 2019 roku ukazała się jej pierwsza powieść „Nieobecność” napisana we współpracy z pisarką Ewą Kopsik.

O sukcesach, porażkach, filmie, teatrze i literaturze ze znaną reżyserką rozmawiać będziemy w „Portrecie Subiektywnym” – programie Marianny Dufek.

Zapraszamy na antenę TVP3 Katowice w najbliższą środę, 6 lipca o godz. 18.00
Program zrealizowano w Fabryce Porcelany w Katowicach.

Partnerem programu jest JSW S.A.

Solenizant

Adam Sikora skończył 60 lat. Ad multos annos!

Wybitny operator filmów, autor zdjęć do obrazów m.in. Lecha Majewskiego, Jerzego Skolimowskiego czy Piotra Dumały. To jeden z najciekawszych polskich reżyserów.

Był niedawno gościem w programie “Portret subiektywny” Marianny Dufek.

– Miałem szczęście, bo spotkałem wybitnych twórców, którzy wiele mnie nauczyli – powiedział.

Sikora jest absolwentem Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi. Zrealizował wiele spektakli Teatru Telewizji oraz programów kulturalnych Telewizji Polskiej. Był autorem zdjęć między innymi, do takich filmów, jak: Angelus (reż. Lech Majewski), Cztery noce z Anną (reż. Jerzy Skolimowski), Młyn i krzyż (reż. Lech Majewski), Las (reż. Piotr Dumała), Essential Killing (reż. Jerzy Skolimowski).
Laureat wielu prestiżowych nagród filmowych, m.in.: Srebrnej Żaby za zdjęcia do filmu Angelus na Festiwalu Camerimage w Łodzi (2001) czy Złotych Lwów za zdjęcia do filmu Essential Killing na festiwalu w Wenecji (2011). Adam Sikora ma swoim koncie także nagrody za filmy krótkometrażowe i dokumentalne.

Zdjęcia zrealizowano we wnętrzach Fabryka Porcelany w Katowicach. Partnerem programu jest Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia.

Reżyser, operator i malarz

Miałem szczęście – spotkałem wybitnych twórców, którzy wiele mnie nauczyli.

To słowa Adama Sikory, które padły w programie Marianny Dufek “Portret subiektywny”.

Najnowszy odcinek programu miał premierę kilka dni temu. Kto nie obejrzał, ma szansę na naszym kanale YouTube.

Sikora jest absolwentem Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi. Zrealizował wiele spektakli Teatru Telewizji oraz programów kulturalnych Telewizji Polskiej. Był autorem zdjęć między innymi, do takich filmów, jak: Angelus (reż. Lech Majewski), Cztery noce z Anną (reż. Jerzy Skolimowski), Młyn i krzyż (reż. Lech Majewski), Las (reż. Piotr Dumała), Essential Killing (reż. Jerzy Skolimowski).
Laureat wielu prestiżowych nagród filmowych, m.in.: Srebrnej Żaby za zdjęcia do filmu Angelus na Festiwalu Camerimage w Łodzi (2001) czy Złotych Lwów za zdjęcia do filmu Essential Killing na festiwalu w Wenecji (2011). Adam Sikora ma swoim koncie także nagrody za filmy krótkometrażowe i dokumentalne.

W jednym z wywiadów („Czakramy śląskiej energii. Z Adamem Sikorą, reżyserem, operatorem filmowym i fotografem rozmawia Bożena Perska”), mówił tak:

„Na początku malowałem i bardzo mnie to pochłaniało. Nie potrafiłem robić tego dobrze, dlatego zająłem się fotografią, wydawało mi się to łatwiejsze. Chciałem studiować fotografię, ale wówczas nie było w Polsce szkoły fotograficznej, pozostawała operatorka. Zacząłem studiować na wydziale operatorskim, chociaż nie miałem żadnych predyspozycji. Film jest strukturą dynamiczną, opisem świata w ruchu, to obce medium… Nie wiem, czy kiedyś je zrozumiem, bo dążę nieustannie do obrazu zastygłego – malarskiego lub fotograficznego. Moje filmy są prawie nieruchome”.

Mariannie Dufek powiedział więcej. Nie tylko o filmie, telewizji, i o Śląsku. 

Zdjęcia zrealizowano we wnętrzach Fabryka Porcelany w Katowicach. Partnerem programu jest Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia.

Operator filmowy, autor zdjęć

„Operatorstwo filmowe to połączenie wiedzy technologicznej z intuicją artystyczną. Jako operator szukam języka wizualnego, który współgra z tematyką filmu. To moje zadanie”.


O pracy w filmie w kolejnym odcinku programu „Portret Subiektywny” opowie Adam Sikora.
Autor zdjęć do takich filmów między innymi jak: “Angelus” , “Cztery noce z Anną” , “Młyn i krzyż” , “Essential Killing”.

Adam Sikora jest laureatem wielu prestiżowych nagród filmowych, m.in.: Srebrnej Żaby za zdjęcia do filmu “Angelus” na festiwalu Camerimage w Łodzi  czy Złotych Lwów za zdjęcia do filmu “Essential Killing” na festiwalu w Wenecji (2011).
Zapraszamy w piątek, 6 marca o godz. 19.15 na antenę TVP3 Katowice, a potem na nasz kanał YouTube!

Zdjęcia zrealizowano we wnętrzach Fabryka Porcelany w Katowicach.

Partnerem programu jest Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia.

Śląsk jest magiczny

Lech Majewski to poeta, pisarz, malarz i reżyser urodzony w Katowicach, od 1981 pracuje przede wszystkim za granicą.

Początkowo studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych, a następnie ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSTFTviT w Łodzi.

Bardzo mocno związany z Katowicami i Śląskiem. Między innymi o tym zauroczeniu mówi w pierwszym odcinku “Portretu subiektywnego” Marianny Dufek.

Jego filmy, m.in.: Rycerz, Lot Świerkowej Gęsi, Więzień Rio, Ewangelia wg Harry’ego, Basquiat (scenariusz na podstawie jego książki), Pokój saren, Wojaczek, Angelus, Ogród rozkoszy ziemskich, Szklane usta, Młyn i Krzyż oraz Onirica, prezentowane były na festiwalach filmowych w Cannes, Wenecji, Berlinie, Toronto, Rzymie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jerozolimie i Montrealu, zdobywając wiele nagród.

Wideoarty, fotografie i rzeźby Lecha Majewskiego pokazywało wiele muzeów i galerii świata. W 2006 roku nowojorskie Muzeum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją indywidualnej retrospektywy, a rok później instalacja Krew Poety stała się częścią 52. Biennale w Wenecji.

Kolejny cykl wideoartów pt. Bruegel Suite był wystawiony w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art., National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie oraz na 54. Weneckim Biennale.

Partnerami projektu są Miasto Katowice oraz Fabryka Porcelany.

error: Zawartość strony jest chroniona prawem autorskim !!!